Hoi An: Het historische havenstadje vol romantiek.

We beginnen met een lekker ontbijtje buiten voor ons huisje aan de derde dag in Hoi An. Net buiten het historische centrum hebben we een heerlijk rustige 'homestay' en worden door de Vietnamese familie 'in de watten gelegd'. Gisteravond werden we verrast met een gezellig en heerlijk 'familiediner' met de eigenaren, personeel en alle gasten. Een heerlijk plekje om langere tijd te verblijven.

Een paar dagen geleden vertrokken we uit Hue en reden via de kust via Danang naar Hoi An. Het is mistig en de Marble (marmeren) mountains laten zich helaas niet zien. De chauffeur spreekt geen woord engels en stopt plichtmatig zonder toelichting op steeds net de verkeerde plekjes. Niet leuk voor deze hoog aangeprezen rit

Als we de moed al een beetje opgegeven hebben bezoeken we bij Danang een leuke tempel in de rotsen van de Marmble mountains. Hier is ook een grot die binnen. bewerkt is met Boeddhistische beelden en tekeningen. We krijgen 40 minuten van de chauffeur, maar hij kan de pot op. Je hebt minimaal anderhalf uur nodig om alles te beklimmen en het is zeker de moeite waard om alles te zien. Hadden we maar wat minder tijd bij die andere onzin moeten stoppen.

Laat in de middag arriveren we in Hoi An. Snel de spullen in de kamer en naar het historische centrum, dat terecht als Unesco werelderfgoed is aangemerkt. Hoi An ligt in de delta van een rivier aan de kust en was eeuwen geleden een belangrijke haven. Dat is nu een stuk minder, maar de prachtige gele huizen uit de Franse koloniale tijd hebben nieuwe handel opgeleverd: Toerisme. De oude brug die vroeger het Vietnamese deel scheidde van het Japanse deel is de parel op de kroon van de stad. Het centrum is autovrij en dat is ook een verademing.

Hoi An is verder vooral bekend om zijn witte stranden, kleding en lampionnen. Overal zijn kledingwinkeltjes die binnen een paar uur alles op maat kunnen maken, van T-shirt tot compleet maatpak. 

De lampionnenmakers valllen het meest op. Door de hele binnenstad hangen de meest kleurrijke lampionnen. Vooral 's avonds is het één grote lichtzee. Prachtig!!

Ien is helemaal verliefd op het stadje: "honderden winkeltjes en knusse restaurantjes, gezellige kleine straatjes met honderdduizend fel gekleurde lampionnetjes, die 's avonds natuurlijk allemaal branden ....!! Zooooo sprookjesachtig ! ...... Je mond valt open als je het ziet. Bijna elke lampion gaat op de foto. "

We hebben drie volle dagen in Hoi An. De eerste gaan we met twee fietsen van onze homestay naar het strand. Rijendik liggen de toeristen te bakken in de zon. Verder is er helemaal niets. Geen winkeltjes en het verwachte palmenstrand is helemaal ver te zoeken. Snel weer weg dus.

Met de geweldige app  maps.me als gids rijden we via allerlei kleine paadjes dwars door de sawa's terug naar de stad. Onderweg maken we mooie foto's van het groene landschap en de mensen die hier met hun buffel aan het werk zijn. 

De tweede dag gaan we met een speedboot naar een eilandje voor de kust. Er is pas sinds september vorig jaar electriciteit! Er is wel een weg, maar er rijden geen auto's. We bekijken snel het dorpje (niet heel bijzonder) en varen hierna naar een zo goed als vergaan koraalrif. Het water is troebel en het snorkelen valt erg tegen. Ook hier niet de pallmenstranden uit de folder en we begrijpen de (te laat gelezen) negatieve recenties in tripadvisor. Na een lekkere lunch en een uurtje ligstoel varen we terug naar de stad.

Vandaag de derde en laatste dag. Het is bloedheet en het kost moeite de airco en het zwembad van de homestay vaarwel te zeggen, maar de roep van de gezellige stad is luider. We bezoeken een klein familiebedrijf dat lantarens maakt met bamboe binnenwerk. We kunnen hier een 'workshop'  doen. Het binnenwerk is al klaar en we moeten alleen de zijden bekleding er op plakken.  Een sucuur klusje met een prachtig resultaat. Ze zullen thuis niet misstaan. 

We laten voor de laatste keer de stad op ons inwerken. Met een bootje romantisch over de rivier langs de gezellig verlichte huizen. Ik leek wel naast een klikmachine te lopen. En wie mag alles thuis uitzoeken ??? Juist, moi. We sturen een appje naar Annemaruie (en Ans) van de lampionnen. Krijgen we een foto terug van Ans met hoofddoek tussen de lampions van Ikea! We lagen dubbel.

Na een laatste rondje door de stad, waarbij we de oude Japanse brug natuurlijk niet overslaan', nemen we met weemoed afscheid van deze leuke stad. Morgen vliegen we naar het snikhete Saigon (Ho Chi Minh City) voor deel drie van deze reis.